
น้ำตาซึม! สูญเสียลูกคนที่ 2 บนเวที
ชีวิต ‘อุ๊ หฤทัย’ พ่อแม่หย่าร้าง ดิ้นรนตั้งแต่ 14 ไร้เงินต้องขอข้าวคนอื่นกิน
“อุ๊ หฤทัย” หมดเงินเป็นล้านพิสูจน์ภาพแวนโก๊ะ มั่นใจไม่ได้มโน เดินหน้าพิสูจน์เพราะไม่อยากค้างคา เสียงสั่นเล่าความเจ็บปวด สูญเสียลูกคนที่ 2 บนเวทีคอนเสิร์ต เพราะไม่มีเงินคืนเจ้าภาพ
เล่าเรื่องรักสุดแซบ เจอสามีรุ่นน้อง 3 เดือน จับจดทะเบียนสมรส ทำไมมีข่าวต้องดิ้นรนตั้งแต่ 14? “พอช่วงระยะเวลาเริ่มโตเป็นสาว คณพ่อคุณแม่หย่าร้างกัน เป็นความโชคร้ายมาก
ช่วงคุณพ่อคุณแม่หย่าร้างกัน คุณตาคุณยายเสียใกล้ๆ กัน ลูกหลานหลายคนลำบากหมดถ้าพ่อแม่ต้องเลิกกัน เราไม่ก้าวก่ายเรื่องผู้ใหญ่ แต่ต้องยอมรับว่าพอไม่ได้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่
จากตั้งใจเรียนก็เกเรมาก เพราะไม่มีสมาธิในการเรียน คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะกันทุกวันรุนแรงมาก พฤติกรรมเราเริ่มเปลี่ยน เริ่มเหม่อลอยไม่อยากเรียน เริ่่มขอคุณพ่อคุณแม่ไปอยู่โรงเรียนประจำ
เบ็ดเสร็จพ่อแม่หย่าขาดจากกัน อุ๊อยู่กับคุณแม่ คุณแม่ก็ลำบาก เพราะต้องเลี้ยงลูกสองคน ตอนนั้นคุณพ่อคุณแม่โกรธกันมาก เราไม่กล้าไปหาพ่อ พ่อกลัวพ่อดุ”
คุณเคยทำตัวเนียนๆ กินข้าวในงานแตงงานคนอื่น? “อยากจะถามกลับรายการว่าเอาเรื่องนี้มาได้ยังไง (หัวเราะ) ไม่น่ามีคนรู้เยอะ เซอร์ไพรส์มาก มันเป็นเรื่องตลก อุ๊เรียนวิทยาลัยช่างศิลป์
มันเป็นความอุ๊เอง เราเติบโตมาที่บ้านคุณตาคุณยายเราทำบุญตลอด ที่บ้านมีงานบุญตลอด มีคนมารับประทานอาหาร ทานเลี้ยงที่บ้านคุณตาตลอดเวลา เรารู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติงานบุญ
ใครไปใครมาก็สามารถเข้ามากินข้าวได้ วันนั้นอุ๊กับเพื่อนๆ หิวข้าวมาก นั่งบนกำแพง แล้วเรียงกันป็นสิบคน เราเห็นว่ามีไฟบ้านงาน มองเห็นลิบๆ อุ๊ก็บอกเพื่อนๆ ว่าถ้าเราหิวเราไปกินข้าวในบ้านงานนี้สิ
เพื่อนบอกว่าจะบ้าเหรอ ใครจะให้กิน เราก็บอกว่าตอนเด็กใครไปใครมา บ้านเราก็ให้กิน เพื่อนก็บอกว่าไม่จริงหรอก เดี๋ยวถูกเตะออกมาจากงาน เราก็บอกว่าพนันกันมั้ยล่ะ ถ้าเราสามารถพาพวกนายไปกิน
ข้าวบ้านนี้ได้ ก็มีคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ไปกันประมาณ 8-9 คนหนึ่งโต๊ะจีน พาเพื่อนเลาะตัดทุ่งนา เดินเข้าถนนซอยลูกรัง ไปถึงสวัสดีเจ้าภาพ บอกว่ามาแสดงความยินดีและร่วมงาน ด้วยความเป็นเด็ก
อัตตาอุ๊ที่อยากเอาชนะเพื่อน สองค่อนข้างมั่นใจธรรมเนียมคนงานบุญต้องต้อนรับ ที่สำคัญที่ตลกมาก เขาเลี้ยงขนมจีนน้ำยาปลา ต้มยำขาหมู กระดูกหมูบนโต๊ะจีน ต้องคาบกลับไปเป็นหลักฐานอีกฝ่ายนึง
พอขากลับเราสวัสดีเจ้าบ่าวแล้วอมของไปว่าพวกเราได้มากินจริง ตอนนั้นอายุ 16 ต้องการพิสูจน์ให้เพื่อนเห็น” เรื่องลูกที่เกิดความสูญเสีย? “เป็นเรื่องเศร้า พยายามพูดเรื่องนี้ให้น้อยที่สุด”
คนที่พาเราเข้ารพ.คือคนขอนแก่นนั่นแหละ อัลตร้าซาวด์ลูกก็ยังอยู่ แต่งานเรายังมีอีกหนึ่งคืน ต้องนั่งรถตู้ไปมหาสารคาม อุ๊ก็นอนคิดว่าเรากลับไม่ได้
จากขอนแก่นมามหาสารคามเป็นชั่วโมงเงินเราก็ไม่มี สุดท้ายเราต้องขึ้นทำงาน แล้วก็เสียลูก (เสียงสั่นเครือ) เข้ารพ.คืนที่สอง อัลตร้าซาวด์ไม่มีชีพจรแล้วเราก็ต้องเสียเขาไป”