วันที่ 7 มิถุนายน เพจเฟซบุ๊ก Drama-addict ได้โพสต์ข้อความจากหนุ่มรายหนึ่งที่อินบ็อกซ์มาขอความช่วยเหลือและฝากเตือนภัยสังคม หลังแม่หลงซื้อน้ำสมุนไพรเถื่อนมากิน หวังคลายปวดหัวเข่า สุดท้ายแม่ป่วย มีอาการเดินไม่ได้ ยืนไม่ได้โดยเพจระบุว่า “ถ้าจำกันได้ ก่อนหน้านี้มีเคสที่ตำรวจบุกจับโรงงานผลิตยาน้ำสมุนไพรเถื่อน ที่ ยาสเตียรอยด์ ยาแก้ปวดลงไปแบบมหาศาล
ล่าสุด มีลูกชายของคุณป้าท่านนึงติดต่อมา บอกว่าแม่เขาไปหลงซื้อน้ำสมุนไพรยี่ห้อนั้นมากิน จนเกิดภาวะ “หัวกระดูกสะโพกตายจากการขาดเลือด” ซึ่งเป็นผลข้างเคียงที่พบหลังการกินสเตียรอยด์โดสสูงๆ ครับผลคือ หัวกระดูกสะโพกแม่เขาตายเลย เดินไม่ได้เลย ต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวกระดูกสะโพกเลย และตอนนี้เขาต้องการดำเนินคดีกับไอ้พวกขายยาน้ำพวกนี้ แต่ติดขัดเรื่องขั้นตอนการดำเนินคดี
เขาเลยฝากมาลงเพจดังนี้ครับ ถ้าสื่อหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องสนใจ ทักมาเลยนะครับเด๋วให้เบอร์ไปคุยกัน เหตุเกิดที่ระนองครับ FDA Thai กองคุ้มครองผู้บริโภคด้านธุรกิจขายตรงและตลาดแบบตรง สคบ. บก.ปคบ. (consumer protection police division)
เรื่องราวที่ผู้บริโภคร้องทุกข์มีดังนี้
แม่มีอาการเจ็บหัวเข่าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แม่ผมเป็นแม่ค้าขายของในตลาดก็เลยมีเพื่อนเยอะ เพื่อนของแม่ก็เลยแนะนำให้กินยาน้ำสมุนไพรยี่ห้อหนึ่ง เพราะว่ายาตัวนี้มีเอกสารอนุญาตจาก อ.ย. ผมเลยอนุญาตให้แม่กินได้ หลังจากกินไปได้ประมาณ 1 อาทิตย์
อาการเจ็บเข่าของแม่ดีขึ้นมาก ผ่านมาเป็นอาทิตย์ที่ 2 อาการของแม่ดีขึ้นต่อเนื่อง และยาน้ำขวดนั้นก็หมด แม่บอกให้ผมหาซื้อยาน้ำตัวนี้มาให้อีก ผมเห็นข้างกล่องมี QR code ของตัวแทนจำหน่าย ก็ทำการติดต่อกับคนขายจากช่องทางนี้และได้สั่งมาเพิ่มอีกเป็นจำนวน 1 ลัง (12 ขวด) 1,500 บาท รวมส่ง
แม่กินยาตัวนี้ทุกวันเช้ากับเย็น ผมสังเกตว่าแม่เริ่มอ้วนขึ้น แต่นั่นเป็นเรื่องปกติเพราะคนทั่วไปจะมีความเชื่อว่ายาสมุนไพรจะช่วยให้เจริญอาหาร กินข้าวได้มาก ผมก็ให้แม่กินต่อไปเรื่อยๆ จนครบ 1 เดือน
เข้าสู่เดือนที่ 2 อาการของแม่เริ่มเปลี่ยนไป แม่เริ่มเจ็บตามข้อต่อ หัวเข่า ข้อศอก สะโพก เอว รวมถึงกล้ามเนื้อไม่ค่อยมีแรง และแม่ก็เริ่มเดินไม่ได้ ในขณะที่ตัวของแม่ก็ยังอ้วนขึ้นต่อเนื่องจะรู้สึกว่าบวมมากกว่าอ้วนแล้ว แต่ผมยังให้แม่กินยาต่อไปเรื่อยๆเพราะคิดว่ายาสมุนไพรที่มีใบอนุญาตนี้ไม่น่าจะมีโทษต่อร่างกาย
จนกระทั่งช่วงเที่ยงของวันที่ 24 มีนาคม 2565 ที่ผ่านมา ผมเห็นข่าวจากในเฟซบุ๊กเรื่องตำรวจสอบสวนกลางและ อ.ย. ไปบุกทะลายโกดังผลิตยาน้ำสมุนไพร ตรา ซึ่งเป็นโรงงานที่ขอนแก่นและระยอง ซึ่งรูปผลิตภัณฑ์ดังกล่าวเหมือนกับยาที่แม่ผมกำลังกินอยู่เลย ผมก็รีบพาแม่ไปโรงพยาบาลและนำตัวอย่างผลิตภัณฑ์ดังกล่าวไปให้กับสาธารณสุขจังหวัดตรวจสอบ
ภายในวันเดียวกันก็ได้เดินทางไปที่คุ้มครองผู้บริโภคจังหวัดระนอง เพื่อขอความช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่ก็ได้รับเรื่องเอาไว้พร้อมกับขอเบอร์โทรศัพท์ติดต่อกลับเพื่อแจ้งความคืบหน้า
2 วันต่อมาก็มีโทรศัพท์จากสาธารณสุขจังหวัดโทรมาแจ้งเรื่องผลการตรวจสอบผลิตภัณฑ์ยาน้ำตรา ดังกล่าว ทางเจ้าหน้าที่แจ้งว่าเป็นไปตามข่าวทุกอย่างเลย ตรวจพบสารสเตอรอยด์และยาแก้ปวดในขวดยาน้ำจริงๆ และได้บอกกับผมว่าให้อ้างอิงตามข่าวได้เลยเพราะตอนนี้ข่าวกำลังดัง
ระหว่างที่รอการรักษาของแม่เพื่อจะได้มีใบรับรองแพทย์ไว้เป็นหลักฐาน และรอโทรศัพท์จากคุ้มครองผู้บริโภคจังหวัดระนอง ผมก็ได้ไปขอคำปรึกษาจากสถานีตำรวจภูธรจังหวัดระนองเพื่อขอแนวทางในการดำเนินคดีกับผู้ผลิตและผู้จำหน่าย ทางตำรวจแนะนำให้เอาใบรับรองแพทย์และผลตรวจจากสาธารณสุขจังหวัดให้เอาไปยื่นให้กับคุ้มครองผู้บริโภคจังหวัดระนองด้วยตัวเอง
ตลอดระยะเวลา 2 เดือนตั้งแต่ทราบเรื่องการจับกุมผลิตภัณฑ์ยาตัวนี้ ผมต้องไปๆมาๆตามหน่วยงานราชการอยู่หลายครั้ง คุ้มครองผู้บริโภคจังหวัดระนอง 3 ครั้ง ติดต่อสถานีตำรวจภูธรจังหวัดระนอง 2 ครั้ง ติดต่อสาธารณสุขจังหวัดระนอง 2 ครั้ง และพาแม่เข้าออกโรงพยาบาล 4 ครั้ง
โดยเฉพาะเรื่องการพาแม่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล ทุกครั้งที่ออกจากโรงพยาบาล ในใบรับรองแพทย์ของแม่ไม่มีการระบุถึงสาเหตุของการเจ็บป่วยครั้งนี้เลย ว่าเกิดจากอะไร หรือเกิดจากสารอันตรายตัวไหน มีแต่ระบุเอาไว้ว่าเกิดอาการหรือเสียหายอะไรขึ้นบ้างเท่านั้นเอง
เนื่องจากไม่มีการระบุสาเหตุที่เกี่ยวข้องจากสารสเตียรอยด์ของผลิตภัณฑ์ดังกล่าว จึงไม่สามารถใช้เป็นหลักฐานในการเชื่อมโยงระหว่างผลิตภัณฑ์ไปถึงผู้ได้รับผลกระทบได้ เป็นผลทำให้ไม่สามารถดำเนินคดีได้
สภาพอาการป่วยของแม่ผมตอนนี้ แม่ทำได้แค่นอนและลุกขึ้นมานั่ง บางครั้งก็พยายามฝึกยืนแต่ก็ยืนได้ไม่เกินครั้งละ 1 นาที ไม่สามารถเดินได้ ต้องใช้ผ้าอ้อมสำหรับผู้ใหญ่ตลอดเวลาผมเชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่ได้รับผลกระทบจากการกินผลิตภัณฑ์ตัวนี้ และอาจจะประสบปัญหาเดียวกับผมก็คือไม่สามารถดำเนินการอะไรได้เลย
