เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่หลายคนให้ความสนใจเป็นอย่างมาก เมื่อเว็บไซต์ต่างประเทศเผยเรื่องราวชีวิตดังนิยายจากประเทศจีน เหอ เสี่ยวผิง หญิงวัย 49 ปี อดีตเคยรับจ้างเป็นพี่เลี้ยงเด็กที่บ้านหลังหนึ่งในเมืองฉงชิ่ง หลังจากนั้นเธอก็ตัดสินใจขโมยลูกของเจ้านายวัยแบเบาะออกมาจากบ้าน แล้วนำไปเลี้ยงดูเสมือนว่าเป็นลูกของตัวเอง
เหอ เผยกับรายงานท้องถิ่นยอมรับความผิดครั้งนี้ โดยเธอเล่าว่า ขณะนั้นเธอเคยมีลูก 2 คน แต่ก็ไม่รอดตั้งแต่ยังเป็นทารกทั้ง 2 คน หลังจากนั้นก็ไปหาหมอดูซึ่งทำนายว่าให้เธอขโมยลูกของเจ้านายไปเลี้ยงเอง เพื่อที่จะขจัดโชคร้ายออกไป เธอจึงตัดสินใจทำตามนั้น แม้ว่าจะไปทำงานที่นั่นได้เพียง 1 สัปดาห์
วันเกิดเหตุ เป็นวันหนึ่งในเดือนมิถุนายน ปี 2535 เหอบอกกับแม่ของเด็กชายว่าเธอจะไปซื้อของ และขอพาเจ้าหนูวัย 1 ขวบ 3 เดือนไปเที่ยวด้วย หลังจากได้รับอนุญาต เธอก็พาเด็กหนีกลับไปที่บ้านเกิดในเมืองหนานชง มณฑลเสฉวน และหลังจากนั้นเธอก็ไม่หวนกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีกเลย
เหอเลี้ยงดูลูกชายของเจ้านายเหมือนลูกของตัวเอง ตั้งชื่อให้ว่า หลิว จินซิน ซึ่งเป็นชื่อของลูกชายคนที่สองของเธอที่จากไป ส่วนเพื่อนบ้านของเธอก็ไม่ทราบว่าจินซินตัวจริงจากไปแล้ว จึงไม่สงสัยว่าเธอขโมยเด็กมา เธอเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวและตั้งใจดูแลจินซินอย่างดีที่สุด ตั้งใจทำงานจนมีธุรกิจเป็นของตัวเอง และสามารถซื้อบ้าน 3 ห้องนอนในเมืองเพื่อดูแลครอบครัวได้
เรื่องนี้ถูกเก็บเป็นความลับไว้นานถึง 26 ปี กระทั่งเมื่อปีที่ผ่านมา เธอได้ชมรายการโทรทัศน์รายการหนึ่ง เห็นมีหญิงชรารายหนึ่งใช้ทั้งชีวิตตามหาลูกที่หายไป เธอรู้สึกสงสารและรู้สึกผิด จึงตัดสินใจจะตามหาพ่อและแม่แท้ ๆ ของลูกชายที่ปัจจุบันอายุ 27 ปี โดยคิดว่านี่จะเป็นหนทางเดียวที่เธอจะได้ไถ่บาป
หลังจากได้รับการช่วยเหลือโดยทีมผู้สื่อข่าว ในที่สุดเหอก็ตามหาตัวแม่แท้ ๆ ของจินซินพบ นั่นคือ จู เสี่ยวจวน และผลตรวจดีเอ็นเอยืนยันว่าเธอเป็นแม่แท้ ๆ ทว่าความจริงที่ตามมารับไม่ได้
เสี่ยวจวน เผยว่า เสี่ยวผิงทำลายชีวิตของเธอพังทลายไปหมดแล้ว และปฏิเสธไม่ยอมรับจินซินเป็นลูก จูกล่าวโทษว่า เหอไม่เพียงแต่จะขโมยลูกของเธอไป แต่ยังเลี้ยงเขาให้เติบโตมาเสียคน ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตและความรัก
เรื่องเซอร์ไพรส์ไม่หมดเพียงแค่นี้ จู เผยว่า เธอคิดว่าเธอตามหาลูกแท้ ๆ ที่หายไปเจอตั้งแต่ปี 2537 หลังจากลูกหายไป 2 ปี เธอเห็นรายงานเด็กที่ถูกลักพาตัวไป เมื่อไปตรวจสอบก็พบเด็กชายคนหนึ่งเหมือนลูกชายเธอ และศาลสูงเมืองเหอหนานก็ตัดสินว่าเขาเป็นลูกของเธอจริง เธอจึงเลี้ยงเขาตั้งแต่นั้นมา โดยคิดว่าเป็นลูกแท้ ๆ มาตลอด หลังจากได้ทราบความจริงนี้ จูก็ใจสลายไม่ต่างกัน และเธอได้ฟ้องเอาผิดศาลที่ตัดสินผิดพลาด เป็นเงินราว 13 ล้านบาท
ท้ายที่สุดจูก็ให้อภัยเหอ ภายหลังจากเห็นเธอเลี้ยงลูกชายจนเติบโตมาได้ แต่ทั้งนี้ เธอไม่ต้องการเขากลับมาเป็นลูกแล้ว เหออยากจะทำอะไรก็แล้วแต่เลย
